Is het grote vochtverlies niet schadelijk?
Een geoefend saunabader scheidt per minuut ongeveer 20 tot 40 gram transpiratievocht uit en verliest zo per saunabad in totaal ongeveer ½ tot 1 ½ L vocht. Door het aftappen van bloed in de verschillende stadia van het saunabad heeft men bij wetenschappelijke onderzoekingen kunnen aantonen dat het uitgescheiden vocht in eerste instantie direct uit het bloed wordt afgezonderd, waardoor dit in geringe mate wordt ingedikt. Het lichaam streeft er echter naar om de samenstelling van het bloed zo constant mogelijk te houden.
Een uur na de sauna heeft het bloed, ook zonder dat wij gedronken hebben, haar normale vloeibaarheid alweer teruggewonnen. Het hiervoor benodigde vocht wordt daartoe uit allerlei vet, spier- en huidweefsels onttrokken. Dat is ook duidelijk zichtbaar bij personen met oedemen(vochtophopingen in de weefsels); de gezwollen plekken zijn na een saunabad bij hen praktisch helemaal verdwenen.
Met het transpiratievocht wordt er echter niet alleen maar vocht aan ons lichaam onttrokken, maar bvb ook melkzuren, die na een grote lichamelijke inspanning in de spierweefsels zijn achtergebleven. Het lichaam wordt zo door de van binnenuit aangevoerde bestanddelen van het transpiratievocht als het ware “schoongespoeld”. Deze regelmatige opruiming van in de weefsels achtergebleven stofwisselingsresten en van stoffen die hier na ziekteprocessen zijn blijven hangen, is één van de belangrijkste “diepte-effecten” van het saunabaden.
Wij willen er nog op wijzen dat het transpiratievocht naast melk- en vetzuren, urine en andere voor het lichaam niet meer van belang zijnde stoffen, ook 1/2 % keukenzout en een kleine hoeveelheid kaliumzouten bevat. Per liter transpiratievocht verliezen wij ongeveer 5 gram zout, maar dat is niet zo erg omdat wij met ons dagelijks voedselpakket doorgaans toch veel meer zout naar binnen krijgen dan er voor ons lichaam nodig is.
Om het verlies van 1 à ½ L vocht te compenseren wordt er door de nieren in een bepaalde periode na het saunabad minder vocht afgescheiden. De urine wordt daardoor meer geconcentreerd en donkerder van kleur. Wij kunnen datzelfde verschijnsel ook op hete zomerdagen constateren. Tijdens het saunabad zelf bestaat er echter nog een grotere aandrang op de nieren. Om te voorkomen dat nadien de werking van de nieren teveel wordt afgeremd kan men door drinken na afloop van het bad het verloren gegaan vocht weer aanvullen. Dat is vooral van belang voor mensen met nierklachten. De goede “diepte”-werking van het saunabad wordt het minst verstoord als men dit drinken kan uitstellen tot na afloop van het bad.